Zachowajmy w pamięci Mariusza Sakowskiego

W czwartek, 26 października krewni, przyjaciele i znajomi uczestniczyli w Ciepielowie w ostatnim pożegnaniu Mariusza Sakowskiego – poety, autora kilku tomików wierszy, m.in. ,,W biegu przed chmurą”, ,, Światło tworzenia” oraz ,,Zanim się w nieskończoność rozpłyniemy”. Ci, którzy znali Mariusza, wiedzieli, że od wielu lat zmagał się z ciężką i niebezpieczną chorobą, o czym sam mówił choćby w wywiadzie z wybitną aktorką, Anną Dymną. Mimo wszystko dla innych, znajomych i obcych, których nazywał ,,Przyjaciólmi”, był niezmiennie pogodny, czasem emanował z Niego optymizm.
Tak jak z Jego poezji: natchnionej, pełnej nadziei wbrew wszystkiemu. Adolf Krzemiński napisał we Wstępie do zbioru wierszy ,, Światło tworzenia”, że ,, W swoich wierszach poeta [mówił] o sprawach najważniejszych dla człowieka: życiu i śmierci, miłości, marzeniach, prawdzie, poszukiwaniu szczęścia i piękna, nieśmiertelności. (…) Słowa klucze tej poezji to: światło, światłoczułość, natchnienie, noc, poszukiwanie, prawda, czystość, piękno, wędrówka, koniec.” A jednocześnie- co dla poezji jest ważne- mówił własnym głosem, wywołującym przeżycia uczuciowe i intelektualne, językiem subtelnym, pełnym zaskakujących metafor. Dlatego jestem przekonany, że po liryki Mariusza Sakowskiego będą sięgać wszyscy czytelnicy, którzy poszukują w poezji tych właśnie wartości, dla których dobro i piękno są fundamentem sztuki i ludzkiego życia.
W imieniu Czytelników i Stowarzyszenia Grupa Literacka ,,Łuczywo” w Radomiu serdeczne wyrazy współczucia Rodzinie Zmarłego: Waldemar Balcerowski